[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Pentristo renkontas sensacie belan, seksallogan virinon. Li
balbutas:
Mi estas portretisto. Çu vi akceptus pozi por mi?
Volonte. Tio kostos tri mil stelojn.
La pentristo kolektas çiujn siajn ÿparaîojn, sed dum la dua
pozado li tiom ardas, ke li proponas:
Mi deziras pentri vian bruston nuda.
Volonte, tio kostos kvar mil stelojn.
La pentristo prunteprenas monon de çiuj konatoj kaj ami-
koj. Kaj li konfesas al ÿi:
¯is nun mi ne kura¸is diri al vi, ke mi dezirus pentri vin
tute nuda.
Volonte. Tio kostos ok mil stelojn. Li lombardas siajn me-
blojn, almozpetas surstrate, ¸is li havas la necesan monsu-
mon. Kiam la belulino staras nuda antaû li, la pentristo eksa-
livumas pro voluptemo. Li ekkrias:
Ha, karulino, vi vere frenezigis min. Mi deziras vin, mi
avidas vian karnon, mi nepre devas vin amori. Diru, kiom mi
pagu por ¸ui vian korpon.
Kiel çiuj ceteraj mil stelojn. Tio estas mia tarifo.
134
KRUKO KAJ BANIKO
eLIBRO
(por kamparanino)
Sinjorino, kapoto
ne sufiças por via
riço, se sub ¸i ne
estas çaro da puraj
ovoj.
La misvojo
En malliberejo kondamnito devas ÿan¸i la çelon. Liaj kunu-
loj avertas lin:
Atentu. En via nova çelo vi trovos nur dan¸erajn pede-
rastojn. Ili verÿajne perfortos vin.
Ne timu, kamaradoj. Nur rigardu tion.
Li malfermas sian pantalonon kaj montras jenan tatuaîon
sur la postaîo: Eniro malpermesita. Mordema tenio .
Amu edzinon plej kore, sed tenu ÿin bonmore
Baniko: Mia edzino estas aça skoldemulino. La kunvivado
kun ÿi estas infera. Mi ÿatus scii, kial via edzino estas tiel bo-
na, tiel afabla, tiel komplezema.
Kruko: Facile. Mi regule batas ÿin unu fojon çiusemajne.
135
KRUKO KAJ BANIKO
eLIBRO
Baniko: Kial?
Kruko: Eç kiam mi ne scias, ÿi scias kial.
La stranga butiko
En la juda kvartalo de Bervalo Kruko vidas en montrofenes-
tro vekhorlo¸ojn. Unu el ili multe plaças al li. Li eniras la bu-
tikon:
Mi deziras tiun vekhorlo¸on.
Mi ne vendas horlo¸ojn. Mi estas la oficiala cirkumcidisto
de la juda komunumo.
Kial do tiuj horlo¸oj?
Kion do vi volas, ke mi prezentu en mia montrofenestro?
Sinjorino Kruko kaj sinjorino Baniko interÿan¸as impresojn
pri sia geedza vivo.
Sinjorino Kruko: Mia edzo kaj mi dormas en apartaj
çambroj. Ni lasas tamen la pordon malfermita inter la çam-
broj.
Sinjorino Baniko: Kaj kiel okazas koncerne la geedzan
devon?
Sinjorino Kruko: Kiam mia edzo deziras min, li mallaû-
te fajfas. Kaj mi tuj iras en lian liton.
Sinjorino Baniko: Sed kiel vi povas konigi vian edzon pri
via propra amoremo?
Sinjorino Kruko: Estas facile. Mi tiam demandas lin: Ka-
rulo, çu vi ne îus fajfis?
136
KRUKO KAJ BANIKO
eLIBRO
Nuksoj venis, kiam dentoj elfalis
Juna viro erare eniras hotelan çambron, kie maljunulino îus
senvesti¸is.
Ho, pardonu, sinjorino. Mi eraris.
Jes, amiko. Vi venas kvardek jarojn tro malfrue.
La naiveco de pastro Brown
Juna pastro sidas unuafoje en konfesejo. Bela pekulino îus de-
klaris:
Patro, mi faris 69 kun mia edzo.
La sensperta pastro, neniam leginte la 39an soneton de P.
Peneter, tute ne scias, kio estas tiu peko. Per lertaj demandoj
li tamen igas la konfesantinon doni al li kelkajn detalojn pri
la mistera numero. Poste li balancas la kapon, nenion diran-
te. Tiu silento timigas la belan pentemulinon.
Patro, çu estas tre grava peko?
Jes, flustras li. tio estas grava peko.
Kaj li ekkrias, levante la manojn kaj la okulojn al la çielo:
Sed kia mirinda kombinaîo!
Voja¸o interne de mia çambro
Revenante vespere de voja¸o, Baniko vidas fremdajn virajn
vestaîojn en sia dormoçambro. Lia edzino ÿajnas tre embara-
sita en la lito. Suspektante, ke io estas ne en ordo, Baniko
priserças la lo¸ejon kaj efektive trovas nudan viron en la for-
metejo. Li kolere eltiras lin el la kaÿejo kaj krias:
Mi konas vin, mi jam vidis vin. Kiam? Kie?
Pasintmonate en la ÿranko.
137
KRUKO KAJ BANIKO
eLIBRO
Kruko proponas maldecajn agojn al junulino. xi rifuzas:
Neniam antaû la edzini¸o.
Do mi atendu ¸is post via edzini¸o.
Maljunulo deklaras al Kruko:
Mi neniam fumis, mi neniam drinkis, mi neniam amoris,
kaj tial mi povos baldaû festi mian centan naski¸tagon.
Kiamaniere?
Vivo de plantoj
Vespere junaj gefratoj diskutas en sia çambro pri la deveno de
la infanoj.
Oni trovas ilin en rozoj, diras la plej juna.
Ne, en brasikoj. Kion vi penas pri tio, Joçjo?
La dekjara Joçjo kompateme ridetas pri tia nescio kaj moke
respondas:
Jen en rozoj, jen en brasikoj.
Post unu horo oni aûdas el la apuda dormoçambro de la ge-
patroj ritman litoknaradon.
Kion do ili faras? demandas la plej juna.
Joçjo rikanas:
¯ardenlaborojn!
Kiu devas, tiu elekti ne povas
Modelan farmobienon vizitas ges-oj Kruko. En angulo de sta-
lo atendas fortika virbovo. La gvidisto klarigas:
Tie estas la gei¸ejo.
Sinjorino Kruko montras egan intereson.
138
KRUKO KAJ BANIKO
eLIBRO
Kiom da sekskuni¸oj plenumas tiu bovo?
Proksimume dek aû dek du çiutage.
Sinjorino Kruko turnas sin al la edzo kun riproça mieno.
Çu vi aûdis? Dek aû dek du!
Eble, sed li ÿan¸as çiufoje la inon.
La Fundamento
Sinjorino Baniko revenas hejmen kun multekosta koliero.
Rigardu, karulo, kion mi gajnis per tombola bileto.
Post kelkaj tagoj Baniko miras, vidante sian edzinon vesti-
ta per vizonpelta mantelo.
Jes, karulo, mi gajnis tiun mantelon per tombola bileto.
Sed mi estas nun tre laca. Çu vi povus prepari al mi banon?
Volonte.
Sinjorino Baniko malvestas sin kaj iras en la bançambron.
Karulo, kial vi verÿis tiel malmulte da akvo en la banku-
von?
Karulino, mi ne volas, ke vi difektu vian tombolan bile-
ton, malsekigante ¸in.
Universala skribo
En arkeologia instituto profesoro diktas malnovegiptan tek-
ston. La studentoj, kiuj jam de pluraj jaroj lernis la hierogli-
fojn, nun diligente desegnas hometojn, birdetojn kaj aliajn
çiuspecajn signoj.
Kiam la profesoro diktas La re¸ino donis al la faraono
[ Pobierz całość w formacie PDF ]