Ĺťeromski S. Trylogia nadmorska

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

piersi go��bicy, a teraz czu� szcz�Scie si�y niezwyci�onej, pot�g� zasilonej dumy i moc sze-
rzenia SmiercionoSnego postrachu, �ask� panowania i prawo swe Swi�te do mordu, dane mu
w lenno z wy�sza - jako wzmo�on� doskona�oS� szponów i czarownic lekk�, weseln� moc
skrzyde�. Wysun�� si� z pachn�cego bugaju wilk rudy, który by� w�aSnie dopad� kotnej zaj�-
czycy oci�a�ej w ucieczce i poch�on�� j� wraz z p�odem, w smaku rozkosznym, drgaj�cym
od �aru matczynego �ona. Syk uwielbienia posy�a�y mu ze swych dziupli jarz�biate sowy,
morderczynie makol�gw, dzierlatek, strzy�yków i sikorek. Wykrzykiwa�y na czeS� jego ta�ca
zgie�kliwe pochwa�y krasnopióre �o�ny, które w lot zabijaj� lekkoskrzyd�e motyle i oci�a�e
�uki. Szybowa�y za nim jaskó�ki loty niedoScig�ymi dla spojrzenia, naSladuj�cymi jego ta-
niec, weso�o i wSród Swiegotu po�eraj�c niewidzialny Swiat muszek i nik�ych komarów. Wy-
sun�� si� z nory lis rdzawy, który mi�kkimi kroki zaniós� by� dzieciom matk� kuropatw� i po-
t�uk� ciep�e jej jaja. Wype�z�a ze swej szczeliny SmiercionoSna �mija, która dopiero co naci-
sn�a p�cherz podz�bny o ró�ane, opalone cia�ko i z rozkosz� przedziwn� nas�czy�a jadu
w ran� nó�ki dziewczyneczki radosnej, zrywaj�cej �ó�te kacze�ce w tym czaruj�cym rozdo-
le. P�owa �asica wymkn�a si� na Swiat�o z wypróchnia�ego pnia wierzby, gdzie potarga�a pier-
si i przegryz�a gardzio�ko Swi�tobliwego skowronka, schwytanego w nieomylne pazury, gdy
po uko�czeniu natchnionej pieSni w niebiesiech przypad� do grudki zimnej ziemi, cia�eczkiem
jego przygrzanej, aby uciszy� serce rozkosz� wznoszenia hymnu ponad miar� strudzone. Bru-
natny niedxwiedx bartnik podxwign�� si� na swych szerokich podstawach, stan�� pionowo i na
wzór Sm�tka zata�czy� doSwiadczaj�c wysokiej a rozkosznej z�udy i naj�ywszej swojej rado-
Sci, jakby w tej w�aSnie chwili pod os�on� g�stego ko�ucha, wpoSród dzikiej podniety za�a-
mywania si� w jego skórze zajad�ych ��de� i kolców, wydziera� ca�kowit� bar�, miesza� praw�
�ap� miód, wosk i roj�ce si� pszczo�y, a chciwie �yw�, gor�c� mas� po�yka�.
Wzrok Sm�tka, tak straszliwie p�omienny i zapami�ta�y, jakby w nim zawar�a si� w tej chwi-
li moc wszystkich drapie�nych zwierz�t, morduj�cych ptaków, zabójczych gadów, skorupia-
ków i ryb, jadowitych komarów, truj�cych jagód, roSlin i grzybów w jedno zestrzelona, pot�-
ga trucicieli i morderców, gdy zdobycz sw� rozszarpuj�, zabijaj� uk�szeniem, ciosem, pod-
st�pem lub zdradzieckim czyhaniem - miota� si� w gór� i na strony, po powierzchni ziemi
i morza, pada� w g��b utwierdzenia i w nadob�oczne wy�yny. Zewsz�d niós� si� ku niemu
poklask tajemniczy, sekretna pochwa�a, hymn jednej jedynej zgody, zarazem czucia, mySli,
��dzy wysi�ku i dokonania w skutku SmiercionoSnym. �amanie stawów, ch�eptanie krwi, roz-
kosz, gdy od zadanego ciosu lub jadu serce dr�y, szamoce si� i przestaje uderza�, wzrok za-
gasa i moc �ycia si� ko�czy - owiewa�o jego s�uch we wszechistnienie wydany. Pl�s jego sta�
si� arcydoskona�y w obliczu dokonywuj�cej si� Smierci. L�dxwie jego same si� nios�y wSród
kwiatów zdeptanych.
Ruch jego ka�dy by� celowo nieomylny, jako rzut skrzyd�a jastrz�bia rylcem doskona�oSci we
wkl�s�ych cyrklowany niebiosach - jako uderzenie p�etwy rekina w morzu - jako prze-bieg�e
st�panie gromady wilków, gdy na czyj�S nag�� Smier� dybi�c nast�pny wkracza w Slady po-
przednika tak umiej�tnie i� tylko jednego trop zostaje - jako Swiadomie trafne lisa pomknie-
nie i jako przeSliczne wywijanie si� skr�tów �mii.
31
DRANG NACH OSTEN
D�ugie i straszliwe wojny przepowiada�o ukazanie si� spienionego ody�ca o bia�ych k�ach,
który wychodzi� ze Swi�tego jeziora, a�eby tarza� si� w trz�sawiskach nadbrze�nych.
Gdy od ch�eptania i rzutów w k�pieli bryzga�o bagno Dole�skiego Jeziora, którego wody
przed ka�d� wojn� obtoczy�y si� w pow�ok� krwi i popio�u - gdy kobiety, pe�zaj�c po ziemi,
z trwog� i wSród szlochów rozchyla�y badyle trzcin i p�dy sitowia, aby spojrze� w�asnymi
oczyma na dok�adny obraz i wiern� podobizn�, na t� okrutn� zapowiedx wojny, Sm�tek ci-
chymi i podst�pnymi kroki okr��a� jezioro, naci�ga� lekki �uk z gibkiego p�du ja�owca i pusz-
cza� strza�� z trzciny, a�eby wSciek�ego dzika niechybnymi ciosy rozj�trza� i pogania�. Okrut-
na Swinia, ze strza�ami tkwi�cymi w bokach i grzbiecie, parskaj�c dxwiga�a si� z wyle�anych
ka�u�y, sz�a na oSlep w inne, �eby �pa� napotkan� straw�, locha� si�, babra� i nurza�, zmie-
nia� miejsce zniszczenia i z radosnym chrz�kaniem na odpoczynek si� wali�.
Powzi�wszy od kobiet swych wieS� o wyjSciu wieprza wojny z niewidzialnych legowisk,
wojownicy plemion weleckich - Ratary, Dole�cy, Chy�ani, ci znad morza od Trawny, znad
Warny, zza Pieny, znad Wkry - oraz inni mi�dzy �ab� i Odr� - znad Winawy, Sprewy, Hoboli [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum