Altman John Gry szpiegĂłw

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

der w wykonaniu Knoxa, usilnie starał si� go zignorowa�. Zapalił papierosa
i wyjrzał przez przybrudzone okno. Mign�ło mu takie przynajmniej miał
wra�enie jakieS kolorowe zielsko.
Zamrugał. WłaSnie tak to wygl�dało: kolorowy krzak, niesiony wiatrem,
jak kadr �ywcem wyj�ty z filmu Gene a Autry. Tylko �e ten był tak inten-
sywnie �ółty, �e a� nienaturalny&
WidziałeS? zapytał Knoxa.
Co?
Wygl�dało jak& Boyle wci�� patrzył przez okno. Niewa�ne. Oczy
mi si� na staroS� psuj�.
Ja tam si� nie dziwi�. Daj fajk�.
Boyle podał Knoxowi papierosa, którego ten zatkn�ł sobie za ucho.
Przejd� si� na drugi koniec wagonu powiedział. Zajrz� do prze-
działu, czy nasz ptaszek nie wyfrun�ł.
Boyle patrzył, jak Knox otwiera drzwi, przest�puje przez próg i zagł�-
bia si� w korytarz. Poci�g właSnie wychodził z zakr�tu na prost� i musiał
opiera� si� r�k� o Scian�. Min�ł pierwszy przedział, potem drugi, trzeci;
doszedłszy do ko�ca, zacz�ł wraca�.
Boyle spochmurniał. Za chwil� dure� nas sypnie, pomySlał, jak si� b�dzie
tak kr�cił w t� i z powrotem. Nie doS� zreszt�, �e przeszedł koło przedziału, to
jeszcze gapił si� bezczelnie do Srodka nawet nie próbuj�c ukry� zaintereso-
wania. A teraz otworzył drzwi i zagadywał do kogoS, kto siedział w Srodku!
Boyle zakl�ł, wszedł do wagonu i stan�ł obok Knoxa.
Nawet mi tego nie mów ostrzegł go.
Knox bez słowa si�gn�ł po pistolet.
Hun n don uffo
atarina zatrzymała si� przy płytkim stawie: zrzuciła sukienk�, zmoczyła
j� w wodzie i rozło�yła na kamieniach, �eby wyschła. Przez ten czas
sama si� wyk�pała.
Z przyjemnoSci� sp�dziłaby troch� wi�cej czasu w chłodnej wodzie
i w promieniach popołudniowego sło�ca, ale nie mogła sobie pozwoli� na
116
dłu�sz� zwłok�. Ruszyła wi�c w dalsz� drog�, na przełaj przez wrzosowi-
ska kieruj�c si� mniej wi�cej na północny wschód. Zastanawiała si�, ilu
ludzi jej szuka, czy maj� psy, gdzie mogłaby zdoby� jak�S bro�, znalex�
dach nad głow� i coS do jedzenia, czy ma realne szanse pozosta� na wolno-
Sci a� do zmroku.
W pewnym sensie czuła si� cudownie była zm�czona i głodna, za to
wszystkie zmysły i nerwy miała wyostrzone do granic mo�liwoSci. Bała si�
a w ka�dym razie wiedziała, �e powinna si� ba� lecz �yła, wykonywała
niezwykle doniosł� misj� i jak dawniej, musiała polega� tylko na sobie.
Niosła swoim rodakom sekret atomowego ognia; na pewno doceni� jej wy-
siłek i nale�ycie j� uhonoruj�. Zmieni bieg historii. Owszem, okolicznoSci
sprzysi�gły si� przeciwko niej, ale z tym liczyła si� od samego pocz�tku i na
dobr� spraw� ju� w tej chwili mogła stwierdzi�, �e dotarła dalej, ni� mo�na
by si� spodziewa�.
Dodatkow� zaS nagrod� stanowił fakt, �e Richard ju� nigdy w �yciu jej
nie dotknie.
Szła ju� ponad godzin�, gdy na skraju jednego z pól dostrzegła stoj�ce-
go m�czyzn�. Znajdował si� kilkaset metrów od niej i patrzył w przeciw-
nym kierunku, na faluj�ce, si�gaj�ce mu do pasa morze traw. Szybko, ale
spokojnie przemkn�ła do zacienionego zagajnika blado kwitn�cych drze-
wek, sk�d przez blisko pół godziny obserwowała nieznajomego, który wol-
no i metodycznie przemierzał ł�k�.
Kiedy znikn�ł jej z oczu, odczekała jeszcze pi�� minut i ruszyła dalej,
rozwa�aj�c, co mogła oznacza� jego obecnoS�. Szedł w stron�, z której przy-
szła; czy�by nale�ał do obławy? A zatem przemkn�ła si� przez oka sieci
i teraz mogła iS� dalej przez nikogo nie niepokojona chyba �e natknie si�
na jeszcze jedn� lini� posterunków.
Ciekawe, czy okolicznym wieSniakom te� podano jej rysopis? Odpo-
wiedx na to pytanie mogła mie� ogromne znaczenie dla jej dalszych losów;
nie da przecie� rady pieszo dojS� a� na miejsce spotkania. Nawet gdyby
miała dotrze� tam na czas co było raczej w�tpliwe zbyt długo musiałaby
pozostawa� na otwartej przestrzeni. Nie, potrzebowała jakiegoS Srodka trans-
portu& Mo�e gdyby udało si� jej jeszcze raz przebra� i ucharakteryzowa�,
mogłaby znowu pojecha� poci�giem; inaczej b�dzie musiała zadowoli� si�
kradzionym samochodem. Albo rowerem, mniejsza z tym. Najwa�niejsze
to przesta� włóczy� si� pieszo, oddali� si� od miejsca, gdzie j� widziano
i przedrze� si� przez drug� sie�, jeSli j� zastawili.
Szła dalej. Sło�ce zaczynało si� chyli� ku zachodowi, gdy niespełna
półtora kilometra dalej dostrzegła małe skupisko domostw.
Skierowała si� prosto w jego stron�.
117
Zmierzchało. Taylor rozło�ył map� na masce bentleya. M�czyxni oto-
czyli go ciasnym kr�giem, Sledz�c wzrokiem papierosa, którym pokazywał
kolejne punkty na mapie.
Tu wyskoczyła z poci�gu mówił Taylor. Mniej wi�cej. Udaje si�
do zatoki Whitley, tutaj. Niestety, nie mamy pewnoSci, �e z punktu A uda
si� prosto do punktu B. Papieros zatoczył kółeczko nad map�. Wygl�da
na to, �e si� nam wymkn�ła; nie wie tylko, �e wojsko zastawiło drug� sie�.
Nasze zadanie jest proste: musimy j� znalex� i wyeliminowa�, zanim wpad-
nie w r�ce komandosów. Nie mo�emy chyba pozwoli�, by złapanie naszego
ptaszka przypadło im w udziale, nie?
Odpowiedziało mu kilka stłumionych prychni��. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum